رنو لوگان یا همان تندر ۹۰ خودمان یکی از معروف ترین سدان های اقتصادی در بازار کشورهای در حال توسعه در جهان است.

خودروهای اقتصادی رنو

سدان های اقتصادی در بازار جهانی جایگاه ویژه ای دارند و بسیاری از کمپانی‌های معتبر در این بخش همواره به دنبال جذب مشتری و کسب سهم بیش تر هستند. بی شک رنو لوگان یا همان تندر ۹۰ خودمان یکی از معروف ترین های این دسته در بازار کشورهای در حال توسعه در جهان است که در زمان رونمایی اولیه و پس از آن با تداوم نسل هایی چون سیمبل و تالیانت، سودآوری بسیار زیادی را برای کمپانی رنو و داچیا به ارمغان آوردند.

تاریخچه لوگان

رنو تندر۹۰ یا همان داچیا لوگان، ابتدا در اواخر سال ۲۰۰۳ میلادی توسط شرکت داچیا رومانی که زیر مجموعه هولدینگ رنو محسوب می‌شود، تولید و عرضه شد. این خودرو در آن سال‌ها به عنوان یکی از ارزان ترین سدان‌های اقتصادی موجود در بازار جهانی به شمار می‌رفت و به واسطه کیفیت ساخت و دوام بالا، توانست آمار فروش چشمگیری را برای رنو و داچیا کسب نماید و باتوجه به بازار هدف، تحت برندهای رنو و داچیا با نام‌های لوگان و تندر ۹۰ و نیز نیسان با نام آپریو عرضه می‌شد.

فلسفه ساخت این مدل ارزان قیمت و پرفروش نیز به سفر رئیس جمهور وقت فرانسه ژاک شیراک به همراهی لوئیس شوایتزر در دیدار از روسیه برمی‌گردد؛ وی در این بازدید مطلع گردید که در نمایندگی های مشترک لادا و رنو، خودرو های لادا باقیمت ۶۰۰۰ یورو به راحتی فروخته می شوند درحالیکه ماشین های ۱۲۰۰۰ یورویی رنو در نمایشگاه ها باقی می مانند و بدین ترتیب کمپانی فرانسوی رنو و شریک رومانیایی‌ اش یعنی داچیا برای کسب سهمی قابل توجه از بازار خودروهای ارزان و اقتصادی و البته به روز (به روز در زمان رونمایی) در کشورهای در حال توسعه، اقدام به ساخت لوگان نمودند.

طراحی ظاهری و کابین تندر۹۰ اتوماتیک

وقتی صحبت از طراحی در خصوص خودروهای اقتصادی به میان می‌آید، باید انتظار را پایین آورد و با توقع کم تر به موضوع نگاه کرد. رنو تندر از طرحی کاملاً جعبه ای و به دور از هر گونه هیجان خاص سود می‌برد. البته همین عدم پیچیدگی در طراحی و قالب گیری های ساده، توجیهی دوطرفه برای کمپانی و مشتری از نظر اقتصادی دارد، چراکه قالب گیری و پرداخت اجزای بدنه برای کمپانی بسیار کم هزینه‌ تر و آسان‌ تر است و از سویی دیگر، در صورت آسیب‌دیدگی قطعات بدنه، اصلاح و بازگردانی آن‌ها به حالت اولیه برای مصرف کننده بسیار راحت‌ تر و با صرف هزینه کم تر صورت می پذیرد.

در نمای جلوی تندر به رسم امضای آن سال های شرکت رنو، شاهد جلوپنجره افقی با نوار‌های کرومی هستیم که در دو طرف با چراغ‌هایی چهارگوش، نسبتاً ساده و البته کمی اخمو احاطه شده است. لوگوی رنو هم در مرکز این جلوپنجره خودنمایی می‌کند. از نکاتی که قدری از سادگی بیش از حد نمای جلو کاسته است نیز باید به زاویه هفتی مانند لبه پایینی جلوپنجره اشاره کنیم که نمای نسبتاً زیبایی در بخش جلوی خودرو ایجاد کرده است. 

سپر نمونه های اتوماتیک با سایر تندرهای اصطلاحاً دنده دستی متفاوت است و مه شکن ها در این سپر در یک قاب مربعی جای گرفته اند و ورودی هوای سپر نیز زاویه ای معکوس با جلوپنجره دارد و در کل باید اذعان داشت سپر نوع اتوماتیک این خودرو نسبت به نمونه‌های دستی تا حدی شکیل تر و هماهنگ تر با طراحی خودرو جلوه می‌نماید.

در نمای کناری می توان به این موارد اشاره کرد: ارتفاع بیش از حد بلند و شکل جعبه ای. در نمای عقب هم بیش از هر چیزی چراغ های عمودی خودرو جلب توجه می کنند و این چراغ ها سبب شده اند از نظر بصری عرض خودرو کم تر از چیزی که هست نشان داده شود.

کابین تندر ۹۰ اتوماتیک

با وارد شدن به کابین تندر، همه کورسو‌های امید برای لذت بردن از این خودرو به طور کامل رنگ می‌بازد و داشبورد خودرو اقتصادی تر و بی روح تر از آن چه انتطارش را داشتید طراحی شده است. تنها نکته مثبت این داشبورد فرمان آن است که البته آن هم از رنو مگان به عاریت گرفته شده است، ضمن این که صفحه کیلومترشمار خودرو نیز در نمونه‌های اتوماتیک تغییر یافته است و قدری زیباتر جلوه می‌کند. در کنسول مرکزی نیز به جز چند کلید بزرگ، که به علت همین بزرگی بیش از حد با کف دست نیز می‌توان آن‌ها را فشرد، چیز خاص دیگری به چشم نمی‌آید.

اما تمام این نازیبایی ها را می توان به کیفیت خوب و آسیب ناپذیری داشبورد بخشید، به نحوی که، خودروی مورد بررسی علیرغم عمر ۶ ساله هنوز مانند روز اول است و افت کیفی و سر و صدای اضافه از آن به چشم نمی آید و به گوش نمی رسد. فضای پا و سر برای سرنشینان جلو و عقب بسیار خوب و راضی کننده است و صندلی‌ها نیز به نسبت راحت هستند. فضای بار نیز اگرچه کاملاً مناسب است، اما لبه بارگیری صندوق قدری بالا و آزاردهنده احساس می ‌شود.

امکانات ایمنی و رفاهی

در بحث امکانات و آپشن‌ ها، تندر ۹۰ اتوماتیک از دو عدد ایربگ، تنظیم برقی آینه‌ های کناری، گیربکس اتوماتیک با حالت تعویض دستی، کامپیوتر سفری و شیشه های برقی جلو و عقب بهره می گیرد.

مشخصات فنی تندر ۹۰ اتوماتیک

تندر ۹۰ اتوماتیک از پیشرانه نام آشنا و بسیار بی‌دردسر K4M با حجم ۱۶۰۰ سی‌سی و قدرت ۱۰۵ اسب بخار و گشتاور ۱۴۲ نیوتن متر بهره می گیرد. قدرت تولیدی پیشرانه نیز توسط یک گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته با نام AL4 به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود.

نکته جالب توجه این که اگرچه در تندر اتوماتیک به هنگام تعویض دنده، تقه‌ های آزاردهنده ای احساس نمی‌شود (در مقایسه با خودروهای هم‌رده مانند پژو ۲۰۶ و یا ۲۰۷ اتومات) اما در سرعت های بالا نیاز به دنده ۵ به وضوح قابل لمس است.

بیش‌تر بخوانید: مقایسه تندر۹۰ اتوماتیک و دانگ فنگ H30 کراس + ویدیو

جایگاه تندر ۹۰ اتوماتیک در بازار

در کل، می توان گفت تندر ۹۰ اتوماتیک کاملاً مناسب با خلق و خوی رانندگی آرام و شهری طراحی شده است و به عنوان یکی از گزینه های نسبتاً ارزان قیمت و اتوماتیک در بازار، ارزش خرید بالایی را از خود نشان می دهد.

قیمت در بازار

رنو تندر اتوماتیک بسته به سال ساخت و میزان کارکرد از حدود ۲۵۰ تا ۴۲۰ میلیون تومان قیمت گذاری می شود و از رقبای اتوماتیک و حدودا هم‌قیمت آن می توان به جیلی GC6، دانگ فنگ H30 کراس و بریلیانس H330 اشاره کرد.

رضا صفرآبادی فراهانی

پایگاه خبری اسب بخار