در حالی که طی دو ماه اخیر، تولیدکنندگان داخلی برای تأمین نیاز ناوگان شهرداری اعلام آمادگی کرده اند، پافشاری شهردار برای واردات اتوبوس کارکرده عجیب به نظر می رسد.

به‌گزارش پایگاه خبری اسب بخار، انتشار نامه علیرضا زاکانی، شهردار تهران، مبنی بر اخذ مجوز خاص برای واردات اتوبوس های دست دوم و کارکرده، علاوه بر شکل گیری موج انتقادات، باعث شد تولیدکنندگان داخلی اتوبوس با قدرت اعلام حضور و آمادگی کنند.
این مسئله هم از سوی رسانه ها پیگیری شد و هم شرکت های تولیدی در نشست های خبری، این موضوع را بیان و بر توان خویش تأکید کردند.
به نظر می رسید شهرداری تهران و دولت با توجه به این مسئله، از موضوع گذر کرده و نگاه خود را به خرید از داخل متمرکز کرده اند. اما گویا این تفکر خیالی خام بوده است و زاکانی چراغ‌خاموش پیگیر موضوع بوده است.

سهم شهرداری از تهاتر نفت با اتوبوس

در همین راستا، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران طی روزهای اخیر، درباره ماجرای اتوبوس های وارداتی بیان کرده است: «قطعاً تأمین اتوبوس نو و تولید داخل در اولویت است. وزارت کشور قرارداد خرید ۲۰۰۰ دستگاه اتوبوس را دنبال می‌ کند که در این میان، سهم تهران ۹۰۰ اتوبوس است و یک قرارداد دیگر نیز از طریق تهاتر نفت دنبال می‌شود که ۱۴۰۰ تا ۱۶۰۰ اتوبوس سهم ما خواهد بود و ما نیز در کنار دولت راه‌های دیگر تأمین اتوبوس را دنبال می کنیم.
مجتبی شفیعی در ادامه درباره این که خرید اتوبوس‌ های دست دوم در چه مرحله‌ ای قرار دارد، می گوید: «مذاکرات مختلفی داشتیم و پیشنهادات مختلفی به ما ارائه شده است که از نظر کیفیت و قیمت در حال بررسی هستیم؛ اما از آن جایی که نیاز به مصوبه دولت دارد، شهردار تهران پیشنهاد را به رئیس جمهور داده و رئیس جمهور نیز دستور دادند که در کمیسیون زیربنایی دولت این مسئله بررسی شود و بررسی اولیه انجام شده و توافق با وزارت کشور و صنعت نیز صورت گرفته و ملاحظات سازمان محیط زیست نیز لحاظ شده است و اکنون فقط منتظر تصویب در دولت هستیم و اگر این مهم تصویب شود در پشتوانه قانونی و مجوزها مشکلی نخواهیم داشت و بر روی بررسی پیشنهادات تمرکز می‌ کنیم.

آسیب چندانی به تولید وارد نمی شود

وی با بیان این‌که اگر بتوانیم با قیمت کم اتوبوس‌ های باکیفیت وارد کنیم آسیب چندانی به تولید داخل نمی‌ خورد، می افزاید: «دقت داشته باشید که تهران به ۵۰۰۰ دستگاه اتوبوس احتیاج دارد که تأمین ۴۰۰۰ دستگاه اتوبوس سهم تولید داخل است و حداکثر تنها ۱۰۰۰ اتوبوس از این روش تأمین می‌ شود و دقت داشته باشید که ورود اتوبوس‌های دست دوم یک راهکار موقت است و نمی‌ خواهیم به اتوبوس‌های کارکرده متکی شویم.
این مقام مسئول در شهرداری همچنین در مورد شاخص‌های انتخاب اتوبوس تصریح می کند: «میزان کارکرد برای ما بسیار مهم است و حداکثر سن اتوبوس باید پنج سال باشد و استاندارد آلایندگی حداقل یورو ۵ باشد و در کنار آن مسئله قیمت و خدمات پس از فروش نیز مورد توجه خواهد بود.»
این سخنان در حالی مطرح می شود که تولیدات داخل توانایی برطرف کردن نیاز کشور را دارند. از سوی دیگر، طبق گفته های پیشین شهردار تهران طی ۸ سال گذشته اتوبوسی به ناوگان شهری اضافه نشده است. این که حالا به دنبال رفع نواقص و افزایش تعداد اتوبوس های شهر باشند، بسیار نیکو و پسندیده است اما پرسش این است؛ آقای زاکانی قبل از شهردار شدن، نماینده تهران بوده اند، چرا طی دوران نمایندگی این موضوع را ندیده اند؟ آیا رسیدگی به امور حوزه انتخابیه جزو وظایف یک نماینده مجلس در خانه ملت نیست؟
از سوی دیگر در حال حاضر، تولیدکنندگان داخلی مانند گروه بهمن، گروه ماموت، ایران خودرو، سایپا، عقاب افشان و شتاب تک از جمله تولیدکنندگانی هستند که به صورت تجمیعی ظرفیت تولید به مراتب بیش تر از نیاز تهران و شهرهای بزرگ دارند.
در این جا مشخص نیست که شهردار تهران، که نمی خواهد آسیب چندانی به داخلی ها وارد کند، چرا تقاضای کاهش تعرفه و سایر هزینه ها را درخواست نکرده است؟ چه داستانی پشت واردات اتوبوس های کارکرده وجود دارد که شهردار برای واردات ۱۰۰۰ دستگاهی مصّر است و بر آن ابرام می کند؟ قرار است این اتوبوس ها چه چیزی به صنعت و سطح خدمات کشور اضافه کنند؟
در این شرایط، بحث خدمات پس از فروش نیز مطرح است که معاون شهردار نیز به آن اشاره کرده است،‌ اما همین موضوع هم می تواند فریبنده باشد، چراکه هم اکنون شایعاتی وجود دارد که در صورت صحت هم ترسناک است و هم نشان از بی مسئولیتی و دور زدن قانون دارد. آن طور که شنیده می شود، برخی شرکت ها، با دریافت مبلغی، مهر تضمین خدمات پس از فروش می زنند، اما هر دو طرف می دانند که این مهر تنها برای دور زدن قانون و اخذ مجوز خودروی تجاری سنگینی است که پشت درهای ورودی کشور معطل مانده اند. آیا اتوبوس های دست دوم هم همین گونه خواهد بود؟

علی طجوزی

پایگاه خبری اسب بخار