یکی از پرسش هایی که طی روزهای اخیر بسیار مطرح شده و می شود این است؛ چرا مصطفی میرسلیم با واردات خودرو مخالف است؟ آیا تضاد منافع  است یا عرق ملی موجب شکل گیری چنین رویکردی شده است؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، چهارمین نمایشگاه خودرو شهر آفتاب در حالی برگزار شد که در غیاب متولیان صنعت خودرو، میرسلیم یکی از چهره های شاخصی بود که پا به نمایشگاه گذاشت،‌ اما موضع گیری دوباره وی در خصوص واردات بار دیگر پرسش های زیادی را به وجود آورده است. در واقع، افزایش سرسام آور قیمت خودروهای وارداتی، بیش تر شدن فاصله خودروسازان داخلی با تولیدکنندگان سایر کشورها، تبدیل شدن خودروسازی ایران به یکی از بازارهای خودروی چین، عدم توسعه و پیشرفت متوازن، سریع و متناسب این صنعت منطبق با خواسته عمومی، نارضایتی عموم جامعه اعم از مقامات ارشد تا سایر آحاد، نشان دهنده این است که این صنعت نتوانسته نیازهای کشور را برآورده کند. به بیان ساده، تاکنون نه تنها در شکل و شمایل یک فعالیت اقتصادی و سودآور ظاهر نشده، بلکه باعث شده است هزینه بسیار بالایی نیز به اقتصاد کشور تحمیل کند.

با این حال، مشخص نیست که مصطفی آقا میرسلیم براساس چه تفکر یا بر پایه چه استدلالی با واردات خودرو مخالفت می کند. البته وی همواره از مخالفان واردات بوده است و از همان ابتدا که طرح ساماندهی بازار و صنعت خودرو در مجلس مطرح شد، میرسلیم جزء جدی ترین مخالفان بخش واردات آن بود و به عناوین مختلف نیز این نظر خود را بیان کرده و می کند. اما آن چه طی روزهای اخیر و به خصوص پس از موضع گیری دوباره وی درباره واردات خودرو در جریان بازدید از نمایشگاه خودرو شهر آفتاب باعث شکل گیری موج جدیدی شده است، حضور وی با سمت های مختلف در بخش های مختلف خودروسازان داخلی است، به نحوی که، این عکس هم اکنون در شبکه های مجازی دست به دست می شود؛ عضویت در هیئت مدیره شرکت دسا (دیزل سنگین ایران)، رییس هیئت مدیره شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران خودرو (ایپکو) به عنوان رئیس، عضو ناظر عالی طرح موتور ملی پایه گازسوز و عضو ناظر عالی طرح موتور ملی دیزل سواری بخشی از مشاغل خودرویی وی به شمار می روند. ضمن این که، عضویت در مجلس و همچنین مجمع تشخیص مصلحت نظام باعث شده است نقد و نظرهای متفاوتی درباره وی شکل بگیرد.

در این میان، عضویت وی به شکل های مختلف در برخی شرکت های زیرمجموعه خودروسازان و مخالفت علنی و واضح وی با واردات خودرو بدون توجه به وضعیت فعلی صنعت و بازار خودروی کشور این پرسش را مطرح می کند که آیا واقعاً این مخالفت و تأکید بر تولید داخلی از عرق ملی نشئت می گیرد؟ آیا وابستگی به چین در خودروسازی و سرخوردگی مردم بر واردات ارجحیت دارد؟ آیا تضاد منافع باعث این مخالفت هاست و پرسش های بسیار دیگر که همچنان با تأکید بر تولید داخل از سوی وی بی جواب مانده است. ضمن این که، این پرسش نیز مطرح است که با توجه به جایگاهی که میرسلیم دارد، تا چه میزان در تصمیم ها تأثیرگذار است و چه کسانی، ولو به قیمت از دست رفتن فرصت ها و سرمایه های مردم، از این جریانات و مخالفت ها سود می برند؟

علی طجوزی

پایگاه خبری اسب بخار